This is a short story which was the result of an equally short Discworld
play-by-e-mail campaign. Most of it is in Dutch so don't bother reading on
unless you understand that. Thanks to Marc Boeren, who was the game master
at the time.
Octavo:
De Schepper is weggegaan, en als je de Discworld gezien zou hebben, zou je
begrijpen waarom. Het enige wat hij achter had gelaten was het begin van
organisch leven (in de vorm van een eieren-met-spek sandwich, zonder mayo)
en de Octavo, het Boek der Schepping. En raad eens wat er gebeurt als de
baas vertrekt...
Dus, de Discmaster is... Octavo!
Pikel:
Ik ben Pikel, en probeer m'n geld te verdienen als stadsgids. In mijn
familie zit het bloed van zowel dwergen als van gnooms.
Zoals te verwachten valt, heb ik een mooie grote neus, die ik regelmatig
in andermans zak(k)en steek...
Op een gegeven moment heb ik de eer gehad om wat druides rond te mogen
leiden, en toen heb ik druide-virus opgelopen. Maar omdat ik ook m'n
baantje niet kwijt wil, beperk ik me tot de parkjes en boompjes in de
stad. Een van de mooiste plekken vind ik de tuin bij de Tovenaars
Universiteit!
Momenteel ben ik bij Conina, om me een groene baard aan te laten meten,
om me zo wat meer druide te voelen.
Conina:
Ikke ben druk met Pikel aan het discusieren over hoe ik zijn baard
zal knippen, terwijl hij het toch maar steeds groen wil hebben (maf
figuur hoor, wie wil er zijn baard nu een andere kleur hebben).
Afijn, Cohen de Barbaar is mijn pappie. Bekend van de vele
geruchten. Hoewel die .... O nee, dat mag ik niet zeggen. Maar, hij
wilde ook dat ik een barbaar werd. Hij wilde ook liever een zoon
hebben, dan een dochter, geloof ik. Maar ik hoef niet een barbaar
te zijn. Een barbier vind ik voldoende.
Lekker fijn haartjes knippen en scheren.
Sinahmon:
Ik ben een professionele heks, maar dan eentje die althans probeert om wel
eens wat met 'echte' magie te doen in plaats van met headology. Ik ben
trouwens een mannelijke heks - als we vrouwelijke magiers kunnen hebben,
dan bestaan er dus ook mannelijke heksen. Vind ik althans.
Sommige anderen zijn het daar niet zo mee eens, maar dat is hun probleem.
Eerste impuls bij de meeste problem is om het zelf op te lossen, door wat
te improviseren als ik niet zou weten hoe. In principe kan ik het best met
anderen eens zijn, als ze me eerst zo ver krijgen om naar ze te
luisteren.
Octavo:
Maarreh, een mannelijke heks die 'echte' magie wil gebruiken ipv
headology, da's toch gewoon een magier? Misschien eentje die niet
naar UU is geweest...
Sinahmon:
Een mannelijke heks is niet hetzelfde als een magier. Het verschil zit
hem in de soort magie die ze gebruiken - voor magiers komt dat uit boekjes
en zo, heksen werken meer met de natuur, kruiden, en dieren. Dingen als
een vogel 'overnemen', of net zo lang naar hout staren tot het uit
schaamte in de fik vliegt, da's meer heksenmagie.
Ik leef in een pijnbos in de buurt van de hoofdstad van Genua en doe, nou
ja, wat mannelijke heksen gewoonlijk doen - daar zijn geen regels of
richtlijnen voor.
Ifthen:
Ik ben een filosoof. Ik heb nu nog niks te zeggen maar dat komt nog wel!
Probeert nog steeds de vraag te beantwoorden of een boom die omvalt in het
bos nou eigenlijk geluid maakt als er niemand in de buurt is om het te
horen...
Little John:
Troll. Used to bounce at the students bar of Unseen University, but has
soaked up so much magic he is now enrolled (forcefully) in the first grade
of UU...
Goldeon:
A logistics specialist who listens to the name Goldeon (if he listens at
all). His live is dedicated to optimizing the mail network on the
Discworld. His hobby is packaging/packages, and no wonder his obsession
with the Luggage...
ÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍ HOOFDSTUK EEN ÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍ
Octavo:
De Meester Pterry werkt niet met hoofdstukken, dus dat doen wij ook niet.
Echter, om dit van de pro- en eventuele epi-loog te onderscheiden is dit
dus hoofdstuk een, oftewel het verhaal zelf.
We zoomen in op de Discworld, en op de hoofstad Ankh-Morpork. Ergens in een
hoekje van deze stad bevindt zich een kapperszaak, eigendom van ene Conina.
Zij is op het moment in discussie met Pikel en Ifthen.
Welkom in het verhaal!
Conina:
Hallo. Ik ben er ook.
Heeft u soms een knip-beurt nodig?
Octavo:
Uw aanwezigheid is opgemerkt, en je weet dat het niet verstandig is om de
aandacht te trekken op de Discworld, want dan kunnen er vreemde dingen
gebeuren.
Het is misschien verstandig om te wachten tot er wat meer personages
opduiken, zodat je niet _alleen_ het mikpunt van de goden wordt...
Ifthen:
Maar, de goden hebben toch helemaal geen mikpunten nodig? En daarbij,
richten kunnen ze ook al niet, dus ik denk niet dat je je ergens zorgen
over hoeft te maken. En als je je dan toch al ergens druk over wilt maken,
doe het dan over de vraag of de goden wel goden zijn, en niet misschien
toch gewoon maar omhooggevallen burgers. Iedereen kan wel boven op een berg
gaan zitten en doen alsof-ie god is, maar is-ie dat dan ook? Wat is een
god nou eigenlijk precies, heb je daar wel eens over nagedacht? Wat is een
mens eigenlijk? Zijn we niet allemaal hersenspinsels van iets of iemand
anders? _Dat_ zijn pas interessante vragen om je mee bezig te houden...
Pikel:
Ik wil gewoon een groene baard hebben! Dat is toch niet zo moeilijk?
Conina:
Ja, dat snap ik wel. Ik bedoel, ik had het nog niet eerder gehoord,
dan toen jij er net over begon. Ik zou niet eens weten hoe ik je
baard een groene kleur zou moeten geven. Echt waar niet.
Ifthen:
Zou het niet mogelijk zijn een bepaald soort op mensenhaar gedijende
schimmel voor dit doel te gebruiken?
Conina:
Hee, dat is wel een heel goed idee.
Hoe ziet die schimmel eruit?
Ifthen:
Heu, tja, al speculerend zou ik zeggen : wollig en groen... misschien
met een raar luchtje eraan. Verder zou ik 't eigenlijk ook niet weten.
Of misschien toch gewoon verf? Je weet wel, dat spul dat sommige
handwerklieden gebruiken om stoffen te kleuren?
Conina:
Verf? Dat is ook wel een goed idee.
Is dat duur?
Ifthen:
Tja, wat is duur? Voor iemand met weinig geld is iets natuurlijk al eerder
duur dan voor iemand met veel geld. Duur is zo'n relatief begrip, maar ja,
dan zijn er natuurlijk ook van die mensen die vinden dat alles relatief is.
Dat werpt weer een interessante vraag op: is relatief dan ook relatief? En
als dat zo is: ten opzichte van wat moet men relatief dan als relatief
relativeren? Zo'n hoofdpijn veroorzakende filosofie kan toch eigenlijk niet
juist zijn?
Conina:
Eh, juist. Maar hoe duur is het dan? Hoe veel zilverstukken kost het?
Pikel:
Wat doen jullie moeilijk! Ik wil alleen maar een groene baard! Dat past
veel beter bij een druide, en bij de kerst-sfeer!
Conina:
Kerst-sfeer? Bedoel je in de vorm van een omgekeerde denneboom knippen?
Ifthen:
Wat is dat, 'kerst-sfeer'?
Conina:
Je weet wel, dat iedereen een spar in huis haalt (omdat ze denken dat het
een denneboom is), vanwege de driehoekige vorm. De punt omhoog. En die
begint te verzieren met goud-draad en zilver-draad.
Ifthen:
Wat een zeer curieuze gewoonte... zien de mensen het verschil tussen twee
soorten bomen dan niet? En wat is dan wel de reden van dit hele gedoe?
Conina:
De reden? Weet ik niet. Men doet het al heel lang. Ze willen iets
vieren. Een terugkeer van iets. Maar van wat, dat is mij nog niet
duidelijk. Ik ben maar een eenvoudig barbaars kapstertje.
En ze doen er ook nog allemaal kaarsjes in, omdat de olie voor de olie-
lampen rond de kerst tijd altijd verschrikkelijk duur wordt.
Ifthen:
Ah, het is zeker een soort door de commercie opgezet duivels plan om voor
het einde van het jaar de winsten nog even flink op te drijven... mensen
zijn schapen, dat ze daar nog intrappen zeg!
Conina:
Zou dat het zijn?
Wil jij dan ook een kerstbomen kapsel?
Octavo:
Tijdens deze uitermate interessante discussie verstoort een lichte trilling
de rust van de dag. Hoewel bepaalde personen ongetwijfeld zullen vertellen
dat rust een realtief begrip is, is het overgrote deel van de Ankh-
Morporkianen het er toch over eens dat zo'n vijf minuten voor lunchtijd de
rustigste tijd van de dag is (in tegenstelling tot het rustigste moment van
de nacht, waar nog niemand het over eens is).
Personen die in gebouwen zitten waar pleisterwerk op het plafond zit zien
dat kleine schilfertjes naar beneden komen dwarrelen, en landen in alle
kopjes koffie of thee die zich in de buurt bevinden. Lichte schilderijtjes
gaan door de schok recht hangen, hoewel de zwaardere werken de trilling
doorstaan en gewoon ietwat uit het lood blijven hangen.
De stadswacht is nergens te vinden...
Aan de rand van de Cirkelzee is ook iets vreemds merkbaar. Een lichte
trilling zwelt aan, maakt kortstondig een hard _pokketepok_pokketepok_
geluid, en neemt geleidelijk weer af. Het schijnt zich langs de rand van de
Cirkelzee richting Ankh-Morpork te bewegen. Schade wordt hersteld, of in
sommige gevallen verergerd.
Elders op de Discworld gebeurt er helemaal niets. Sterker nog, het is al
een hele tijd erg rustig. Geen vreemde gebeurtenissen (relatief vreemd,
natuurlijk), geen rampen, alleen voorspoed en rust en stilte...
Iedereen is met stomheid geslagen na de lichte aardbeving (?) die het
zaakje waarin Conina werkt deed trillen op zijn grondvesten. Alweer het
Alchemistengilde? Nee, daarvoor was het te heftig, en trouwens, dat is
helemaal aan de andere kant van de stad. Tenminste, niet zo lang geleden
nog wel...
Een vrij rustige periode gaat voorbij, waarin iedereen zijn gang gaat met
knippen, rondleiden, filosoferen en dergelijke. Geheel onopvallend sluipt
er een soort ondertoon in het leven in Ankh-Morpork, een soort achtergrond-
geruis, een vaag vibreren...
Na enkele weken heeft Conina een kleurstof gevonden die iemands haar echt
groen kan kleuren, en ze heeft een afspraak gemaakt met Pikel om zijn baard
te behandelen. Ifthen zit nog steeds een beetje met die bomen in zijn maag
(niet letterlijk) maar denkt nu een oplossing gevonden te hebben die
iedereen tevreden zal stellen. Hij komt ook naar de kapperszaak om te
overleggen met de initiators van dit probleem...
Conina is net klaar met haar lunchpauze, en wandelt de zaak binnen, op de
voet gevolgd door Pikel die een beetje angstig kijkt, maar besloten heeft
door te zetten. Ze is begint net een beetje de baard van Pikel te groenen
(een soort ontgroenen, maar dan precies andersom).
Na nog geen tien tellen komt Ifthen binnenstuiven, onder het roepen van
'Eureka!'
En voordat ik hem ook maar kan vragen waarom hij "Eureka!" roept,
komt er nog iemand binnen. Het is een iemand. Een echte iemand met
een echte helm op. Weliswaar een roestige helm, maar vergeleken met
zijn borstpantser, waar de gaten nog net niet in vallen, valt al dat
roest toch nog behoorlijk op. Hij heeft een paniekerige blik in z'n ogen.
Helmmans:
Even snel voordat er ongelukken gaan gebeuren! Wegwezen hier! Er is door
het kappersgilde een bende ingehuurd om deze zaak aan mootjes te hakken! Ze
zijn al op weg hierheen!
Conina:
Ik schrik en laat een paniek-gilletje horen, gevolgd door: "Het
kappersgilde?!"
Helmmans:
Ik ren snel weer de deur uit, terwijl nog net als laatste woorden hoorbaar
zijn: "Iedereen zou dat nu toch wel moeten weten van die vergunningen....."
Conina:
Conina pakt haastig haar weinige spulletjes bij elkaar, waar dus zeker geen
vergunning bij zit, en verstopt het bundeltje onder haar eenvoudige
kleding. Met een "Sorry"-geroep naar Pikel, want ze was nog lang niet klaar
met het groenen, wil ze naar de deur toe snellen om de zaak te verlaten.
Pikel zit met een half-groene baard een beetje beduusd te kijken.
Pikel:
He, waar gaat dat naar toe? Niet weggaan, je bent nog niet klaar! Nou zeg,
dat je geen vergunning hebt is tot daaraantoe, maar dat je je werk maar
half afmaakt...
Wacht, niet zo snel! Ik ga mee! Zo snel kom je niet van me af. Ik loop
voor schut op deze manier!
Octavo:
En hij grijpt het laken dat ze hem voorgebonden had, staat op uit de stoel
en rent achter haar aan. Ifthen probeert duidelijk te maken waarom hij nou
precies binnen kwam stormen, of wat Eureka nou eigenlijk betekent, of wat
dan ook, maar hij schijnt niet helemaal door te hebben wat er aan de hand
is...
Als Conina de deur opent, hoort ze aan het eind van de straat rechts een
heleboel voetstappen en een hoop rumoer. Die kant wil ze dus niet heen,
anders wordt ze alsnog getrimd. Wie is er nu barbaars? Met zo'n
kappersgilde weet je het nooit - voor je het weet wordt je letterlijk en
figuurlijk kaalgeschoren. Aan het eind van de straat links zijn er weinig
voetstappen, en ziet men nog net een roestig pantser om de hoek verdwijnen.
Voor ze verder kan lopen grijpt Pikel haar bij de arm.
Pikel:
Ha, ik heb je! Zo gemakkelijk kom je niet meer weg!
Conina:
Als je wil dat het afgemaakt wordt, moet je nu met me meegaan. Als we hier
nog lang wachten, wordt ik afgemaakt en dan blijf je zo rondlopen met een
half afgemaakte baard.
Pikel:
Ja maar...
Octavo:
Ifthen staat een beetje verloren om zich heen te kijken; nu is er niemand
meer om aan uit te leggen hoe het nou zat met die bomen...
Zodra het kan is Conina uit de deur en maakt ze dat ze naar links toe de
straat door rent, zo ver weg mogelijk van het rumoer af. Met gezwinde spoed
rent ze de straat uit, en de hoek om. Ze heeft een lichte afwijking naar
links, die gnoom brengt haar lichtjes uit balans, zoals hij achter haar aan
zweeft...
Conina:
Jawel, de Rincewind methode. Die ken ik, want ik ken hem en ik heb het hem
al zo vaak zien doen. Terwijl al die euh.... die tovenaar-dingetjes
vrolijk door de wind (die bij zijn methode horen) heen flabberen. Je weet
wel, die dingetjes die aan zijn tovenaars muts zitten. Oja, Pajjelja's
heten die (geloof ik dat hij zei). En Rincewind ken ik toch wel aardig,
want deze methode paste hij ook toe, wanneer ik hem weer eens vroeg of hij
toch niet zijn tovenaar's haren wilde laten knippen van mij.
Pikel zweeft wel heel mooi achter me. Goh, dat ik zo'n aantrekkingskracht
heb, dat verbaast me toch wel een beetje. Rincewind rende altijd van me
weg, maar Pikel wil bij me blijven.
Octavo:
Zodra ze de hoek om is houden de voetstappen achter haar abrupt op, terwijl
er een bekende, maar niet zo aangename stem te horen is die onderhandelt
over de prijzen van, ja van wat? Het schijnt iets te maken te hebben met
vlees, hoewel er een harde stem bovenuit komt die luid en duidelijk beweert
dat er helemaal geen vlees aan te pas komt bij het maken van die
@&*@^#&$@!#-en.
Conina:
Maar ik schenk daar helemaal geen aandacht aan, ik ren deze straat door. Zo
ver weg mogelijk van deze personen. Ik moet geen vlees, vooral nu niet, nu
ik aan het wegrennen ben. Iedereen weet toch dat je geen vlees moet eten,
wanneer je aan het rennen bent. Dat eten vertraagt alleen je pas maar en
dan halen ze je nog sneller in dan eigenlijk de bedoeling is (zou dit ook
bij de Rincewind methode horen?).
Pikel:
Wauw! Ik heb heel wat rondleidingen hier in Ankh betaald gekregen (onderweg
hebben mijn klanten nogal eens de neigin om mij over het hoofd te zien),
maar zo heb ik het nooit gezien. Me stevig vast houdend aan het kapstertje
neem ik het eens goed op... Misschien een idetje voor een nieuw soort
rondleiding?
Opeens zie ik het straatvuil weer naderen. Maar we zaten hier toch in een
redelijk schone buurt? Ah, het kapstertje is gestop. Vandaar, ik vond al
dat we zo langzaam gingen...
Opkijkend zie ik haar me enigzins verbaast aankijken.
Octavo:
OK, je hebt je achtervolgers afgeschud, aan je linkerarm hangt een gnoom
met een halfgroene baard, de verf staat nog in het winkeltje, maar je hebt
wel een schaar. Je sliep altijd in een klein kamertje boven het
kapperszaakje, en het is waarschijnlijk niet verstandig daarnaar terug te
keren (wat niet betekent dat je dat ook niet moet doen, natuurlijk).
Op dit moment is er weer zo'n onverwachte trilling, zoals die er een paar
weken geleden ook al was. Langzaam neemt het trillen af, tot er nog een
monotoon gezoem overblijft, dat een licht onaangenaam gevoel veroorzaakt,
maar tja, alles went...
Da's wel al de vierde keer deze week, en het lijkt ook steeds een stukje
sterker te worden...
Pikel:
Ah.. Weer een licht schokkende ervaring... Zou het aan die verf liggen?
Ben benieuwd hoe het wordt als ik een echte druid kan worden. OF zou het
de drank van gisteren zijn...
Conina:
Dat gezoem, ik niet weet waar het vandaan komt, dus kan ik er ook weinig
aan doen. Ik kan misschien twee plukken van Pikel's baard afknippen en die
plukken in mijn oren stoppen (wel van het niet-geverfde deel, anders krijg
ik groene oren) Dan hoor ik het gezoem in ieder geval niet meer. En ook
niet Pikel's gejammer, zo bedenk ik verder, over zijn baard die niet af is
en waar dan twee plukken uit zijn.
Ik vraag daarom aan Pikel (terwijl ik dit zeg, kijk ik begerig naar zijn
baard): "Zeg maar wat je wilt. Je baard eraf knippen, hierblijven, met me
mee gaan tot ik weer de groene haarverf heb, zeg het maar."
Pikel:
Ehh.. Ah.. He!? Nou eh.. M'n baard is m'n leven, en als ik hier blijf is
dat laatste ook niet lang mogelijk. Ik wil m'n baard helemaal groen hebben!
Conina:
Ik kan hier nu niet je baard helemaal groen maken. De verf is in mijn
kapperszaak, maar daar staan allemaal bloeddorstige lui bij. Dus ik zal
nieuwe verf moeten zien te vinden, of te kopen, of...
Pikel:
"Nou, dat had ik nog niet door zeg !?" zeg ik wild zwaaiend met baard.
Denkt dat.. dat.. dat mens nou helemaal dat ik stom ben, of zo?
"Ik wil een baard die helemaal groen is, hoe je dat verder oplost moet
jij weten...Maar vergeet een ding niet, ik ga niet eerder bij je weg
voordat mijn baard weer goed is!"
Conina:
Ik ga eerst eens maken dat ik de stad uit kom. En dat gezoem begint me ook
hoe langer hoe meer te irriteren. Eerst maak ik dat ik daar zo ver mogelijk
vandaan bent. Ga je mee?
Pikel:
Dat zeg ik toch!
Conina:
Nou kom op dan. Het is niet mijn schuld dat je een groene baard wil hebben.
Hierna stap ik resoluut verder. Verderweg van mijn mooie kapperszaak.
Daar zal ik over een aantal maanden nog wel terug komen, denk ik, terwijl
ik nog eens door mijn haren wrijf.
Octavo:
Nadat jullie gezien hebben dat de achtervolgers opgehouden worden door een
enkel figuurtje (een of andere verkoper, of zo, zo te zien niet erg
succesvol), besluiten jullie om op een iets rustiger tempo je weg te
vervolgen naar de stadspoort, om vervolgens de stad te verlaten op zoek
naar een of ander zoemend geluid... en groene verf.
Voor de zekerheid neem je wel de hoofdwegen, en op Park Lane aangekomen
lopen jullie door het gedrang naar de Rimwards Gate. Het lijkt wel
marktdag, zo druk is het. Er is echter wel iets geks aan, want alles wat
richting de poort gaat, gaat erg traag. Verkeer in de andere richting is er
bijna niet, maar gaat tenminste op een normaal tempo.
Met wat ellebogenwerk van een kapstertje en wat tussen-de-benen-door-werk
van een rondleider komen jullie een heel end, en op een gegeven moment
staan jullie voor de poort. Deze is gesloten (voor het eerst sinds je in
Ankh-Morpork bent, waarschijnlijk), en wordt bewaakt door twee figuren van
de Stadswacht. Een is erg groot, met glimmend borstpantser, de tweede is
een trol, zo mogelijk nog groter en met een nog veel glimmender pantser.
Pikel schrikt zich een ongeluk als hij de reflectie van zijn half-groene
baard ziet weerspiegeld...
Wat Ifthen betreft, nadat die twee figuren (z'n totale publiek) hard zijn
weggerend toen hij binnenkwam, is ook het gestamp en geschreeuw van buiten
opgehouden. Nu ja, opgehouden, het geschreeuw is veranderd van "Grijp haar"
en "Sla haar de hersens uit met deze prachtige knots met een spijker erin!"
naar "Dat is belachelijk!" en "Dat eet ik van m'n leven niet op, maakt niet
uit welk lichaamsdeel je bij je doorsnijdt."
Conina:
Sjeempie zeg, het lijkt wel marktdag. Zo druk is het bij de poort.
En iedereen gaat zo errug langzaam. Is dit toevallig?
Want toeval bestaat echt. Echt waar.
En met al die rare magie-stromen, weet je maar nooit. Licht gaat ook
langzamer, wat te merken is bij het dag-worden. Zou magie ook toeval
kunnen blokkeren?
En heeft dit blokkeren ook te maken met het blokkeren van mijn
bezigheid met het groenverven van die baard? Toen die schreeuwende
menigte er aan kwam stormen om mij te lynchen?
Ik besluit om hier mijn ellebogen-kunst te demonstreren. Want dit
heeft al diverse keren heel veel nut bewezen. Pikel is, zo te zien,
zijn door-de-benen-heen-kruip-kunst aan het demonstreren. Het gaat
maar moeizaam, maar we komen een heel eind. En tenslotte komen we
zelfs bij de poort aan.
Maar wat nog vreemder is, is dat de poort gesloten is. Twee luitjes
van de stadswacht staan bij de poort en lijken ons er niet door te
willen laten. Snel neem ik ze in mij op. Een erg groot iemand met
een glimmende borstpantser en een iemand, een trol, die nog groter
is en een nog veel glimmender pantser heeft.
Pikel schrikt zich een ongeluk als hij de reflectie van zijn
half-groene baard ziet weerspiegeld....
Ik besluit om plan B in het leven te roepen. B van besmettelijke
ziekte. Wijzend op Pikel's half-groene baard begin ik paniek te
zaaien door luid-keels te roepen: "UIT DE WEG, LAAT ONS ERUIT. HIJ
HEEFT EEN BESMETTELIJKE ZIEKTE EN HIJ KAN ALLEEN BUITEN DE STAD IN
HET BOS GENEZEN WORDEN."
Hopelijk worden we nu snel uit de stadspoort gezet, zodat we snel
weg kunnen uit deze rare stad met zijn vreemde bibberende vloeren en
onduidelijke trillingen.
Octavo:
Een groot deel van de mensen rent alle kanten uit, door elkaar heen, over
elkaar heen over jullie heen (met moeite, maar het is druk genoeg, en je
kunt ze niet allemaal tegenhouden, niet met die gnoom aan je arm...). De
wachters blijven echter gewoon staan, onverstoord. Nou ja, onverstoord is
een groot woord, die hele grote lijkt het wel best te vinden, die iets
minder grote kijkt wat bezorgd naar de chaos die je net aangericht hebt.
Wachter:
Mevrouw Conina! Hoe gaat het met u? En ik zie dat u ook al kennis gemaakt
heeft met Pikel, onze gnoomse gids. Kunt u een beetje met elkaar overweg?
Maar wat is er met zijn baard gebeurd? Hij heeft me vorige week nog verteld
dat hij 'm groen ging laten verven, maar dat is zo te zien niet helemaal
gelukt... Heeft u nog mijn waarschuwing in acht genomen, over dat gebeuren
met het Kappersgilde? Een paar weken geleden voorspelde ik u al dat dit
problemen zou geven, dus ik neem aan dat u zich ondertussen aangemeld
heeft, zoals het een goede Ankh-Morporkiaanse burger betaamt?
Meanwhile...
Little John was happily bouncing his club off the head of one of those
ass-wiped non-bottom dry weenies from UU when he realised that this was
not the way to treat a fellow member of the high and mighty esteemed
college.... It would be dean day for sure again tomorrow, for the
umpteenth way that is of course.
But yet something strange was with this student, a class mate of yet
unknown proportions, dressed in the popular wizardry fashion of the
moment (black cloack, black hat, black trousers, black everything, as a
wizard is supposed to look when he want to look sharp or is going to
propose t marry the daughter of some town hubbacup or mayor).... A
strange humming sound, something quite absurd almost vibrating was
emmanating from the small wound that Little John had inflicted to the
head of Mordenkainen (a wizard of ill repute from another dimension
who's nephew accidentaly was teleporterd to great A'Tuin when the turtle
happened to pass along)....
The great Pub looked like it always looked (Dutch, small cloths on the
table and definately shabby). But yet there was something strange to it,
all the furniture seemed to dance around before the eyes of Little John.
The chair walked toward his back and seemed to ask for someone to sit on
it, Little John happily obliged, stepping over the lump body of
Mordenkainen.
Just another day in the pub of the students of the UU. Junior night was
on the loose again.
> Maarreh, een mannelijke heks die 'echte' magie wil gebruiken ipv
> headology, da's toch gewoon een magier? Misschien eentje die niet
> naar UU is geweest...
Nee, da's niet hetzelfde. Het verschil zit hem in de soort magie die ze
gebruiken - voor magiers komt dat uit boekjes en zo, heksen werken meer
met de natuur, kruiden, en dieren. Dingen als een vogel 'overnemen', of
net zo lang naar hout staren tot het uit schaamte in de fik vliegt, da's
meer heksenmagie.
A flat world on the back of four elephants, carried on the back of a
really huge turtle, is probably so common and elementary to you that I
won't even bother telling all the details. Let it suffice for now that
it's called the Discworld, and somewhere on its surface lies a kingdom
known as Genua.
It is ruled by the wise Queen Emberella, who was respected by most of
the populace, mostly because she re-instated the old custom of Fat
Tuesdays *1. Of course, there are always those that secretly oppose the
ruler, or merely disregard her. One of those was the witch Sinahmon,
who lived in a pine forest not too far away from the capital city.
This is not to say he wanted to return to the old days, because the
previous ruler, lady De Tempscire, was a lot worse, but in his heart
he knew that something was wrong with the queen. He had enough of a
mind to think for himself, and so, he figured, had most other people.
But if they want to play stupid, that's their problem. Certainly he
wasn't around just to solve other people's problems for them. He had
enough problems of his own as it was.
One of those had to do with him being a witch. A lot of people were
just too stupid to cope with the idea of a male witch. They'd start
calling you a wizard, of all things! As if Sinahmon'd go around in a
robe with embroidered stars, reading all sorts of books and drawing
octagons on the floor! Some people just don't know a staff from a
broomstick *2 if you hit them on the head with it. Or, they come up
with insulting names such as warlock, as if a witch would bother to
meddle in such mundane affairs as wars and locks. The world would be
a lot more complex if that were true. No, a male witch is just that -
a male witch.
"Maybe it was all just a matter of respect," Sinahmon sometimes mused.
"Some witches get all the respect, like the one in white that threw
the previous queen out of town. But they get most of it by playing
tricks on other people, and just generally getting on their nerves.
Hatology, they call it, which is just a youpee-mism for staring a lot
and making threats. No," he thought, "respect is something you should
earn. By things you do. Such as driving off dragons, or making it
through a vast desert alive with nothing to eat but a turtle. Or
building huge tetrahedrical monuments to your ancestors. But not by
getting on peoples' nerves."
Other than with musing, Sinahmon spent a lot of time trying out new
magics, and creating objects that would do it for him. Simple things,
as making a piece of wood remember the midday sun, thus causing it
to glow in the dark, an experiment that went wrong when the wood
remembered the midday heat, and spontaneously combusted.
One of his latest creations was some artifact he called the Philoso-
pher's Rock *3. It was rather large, made from a boulder he found
behind his cottage, which had the amazing property to turn gold into
lead, which could then be used for useful things such as creating
tools or pipelines.
Unfortunately, two nights after he made this artifact, he was awoken
by a chorus of deep voices chanting a monosyllabic song, and the
following morning the Rock was reduced to rubble. He never quite
found out who did that. But he kept a piece of the remains, though.
It might still work if the moon phase is right.
[other than that nothing much happens, really]
*1 Rumors that a Tuesday should be placed as the second day of each
week were immediately opposed by the Queen's treasurer, because of
a lack of money to celebrate all such Fat. The rumors quickly
disappeared when the person who started them, after a private
meeting with said treasurer, did the same.
*2 The main difference is that a broomstick doesn't have a knob on
the end. There's probably a frog or two in the forest that'll tell
you all about it if you'd join them.
*3 If you give things weird names, people start thinking their brains
out about what the heck the name is supposed to mean. If a lot of
people start thinking, one of them might become a professional
thinker, or philosopher. Hence the rock's name.
Octavo:
De magie is sinds kort licht aan het veranderen... het land voelt niet
helemaal hetzelfde meer aan, het is alsof de magie, waarvan het land
normaal gesproken doortrokken is, zich langzaam terugtrekt.
Sinahmon:
Wacht even... magie die zich terugtrekt? Dat kunnen we niet hebben, hoor!
Dat soort vervuiling, daar gaat het land van kapot! Stel je voor dat het
licht niet meer wordt afgeremd en plotseling op lichtsnelheid gaat rennen!
Wat moet er gebeuren met magische wezens en beschermende spreuken over
dorpjes? Wat moet er worden van... heksen?
Octavo:
Enkele dieren (en wat meer zegt, enkele zwermen bijen), zijn zich al in de
richting van Kythia en de Blade Mountains aan het begeven, van de bron van
deze onrust vandaan.
Als je even nadenkt wat er dan wel niet in de tegenovergestelde richting
ligt, komen er eigenlijk maar twee namen bij je op: de Cirkelzee en
Ankh-Morpork. Je weet ook dat er een heel continent tussen ligt...
Sinahmon:
Eens even denken... de circelzee is niet zo bijzonder - dat is gewoon
een hoop water, net als de rimfall. Water doet dat soort dingen niet,
daar is het niet slim genoeg voor. Maar Ankh-Morpork? Ik ben er nooit
geweest, maar je kunt er van alles verwachten - en aangezien alle
wegen uit Ankh-Morpork wegleiden, moet het haast wel een vervelende
plaats zijn. Plus, het schijnt dat ze er magiers trainen! Met dozijnen
tegelijk! Belachelijk!
Octavo:
Ja, dat heb ik ook wel eens gehoord. Maar je moet niet alles geloven wat
ze zeggen...
Sinahmon:
Waarschijlijk hebben die lui zoveel leerlingen dat ze voor een practicum
vuurballen smijten alle magie uit de omgeving onttrekken, of zo. Daar
moet een professionele heks maar eens iets aan doen.
Laat ik maar eens even in Ankh-Morpork gaan kijken. Ik loop mijn hutje
in, en zoek de ingredienten voor een simpele teleportatiespreuk op.
Die kruiden gooi ik in een mooie loden ketel en laat ze even koken.
Even proeven... nah, iets meer zout erbij... dat is beter. Ik denk dat
er nog wat laurier bij moet.
Ik loop naar het kastje om wat leurierblad te halen, als ik een harde
knal achter me hoor. BOEM! Ik draai me om en kijk naar de restanten van
mijn ketel. Hm. Misschien toch iets te veel zout.
Ok, teleportatie kan ik voorlopig wel vergeten. Laat ik maar wat anders
verzinnen. Ik haal mijn magische speigel uit zijn beschermdoek en zet
hem op tafel. Er komt wat grijs/witte ruis voorbij. Ik concentreer me
en stel het beeld scherp op Ankh-Morpork.
Sinahmon:
Zoals altijd bij het gebruik van spiegel-magie krijg ik een beetje
hoofdpijn. Zo'n gewone bak met helder water uit de bron werkt altijd wat
prettiger, maar ja, da's weer helemaal naar de put lopen, emmer laten
zakken, het hele ritueel.
Zuivert de geest, dat wel. Plus, het is nuttig als je achteraf dorst
krijgt.
Ik heb wel eens gehoord dat je dingen een stuk simpeler kunt maken door
twee spiegels te gebruiken, doordat die op een of andere manier je kracht
versterken. Maar hoe dat dan werkt weet ik niet precies. Misschien zou ik
iets moeten doen met twee kleine spiegeltjes, voor elk oog een. En dan
zou je niet twee dezelfde beelden moeten laten zien, maar allebei net even
een beetje anders, zodat het echter werkt. Hm. Laat ik het VR noemen, voor
Verdubbelde Reflectie. Interessant. Moet ik eens aan werken.
Maar goed, eerst dat beeld van Ankh-Morpork dus.
Octavo:
Je knijpt je ogen een beetje toe om de toenemende druk achter je oogkassen
te verdringen en je te concentreren op Ankh-Morpork. Het eerste wat je
'ziet' is de geur... de geur van de rivier is haast tastbaar, en een
duidelijk orientatiepunt om je gegluur te beginnen. Langs de rivier rent
een bende van zes grote, sterke kerels met knotsen (sommige met spijkers
erin) een straat in. In die straat zie je net aan het einde een personage
(onduidelijk) de hoek om verdwijnen.
Sinahmon:
Okee. Voor wat ik van Ankh-Morpork gehoord heb, is dat normaal. Het is
zelfs erg gewoon... misschien wel iets te rustig? Maar ja, omdat ik alles
alleen van horen zeggen kent, heb ik geen goed vergelijkingsmateriaal.
Octavo:
Uit een van de deuren komt een meisje, met een schaar in haar hand. Ze is
nogal schaars in hero-outfit gekleed, waarin ze een bundeltje spullen heeft
verstopt (nou ja, verstopt... :). Direct achter haar aan komt een vreemd
figuur, lijkt wel... ja, het is een gnoom. Maar deze gnoom is bijna
onherkenbaar doordat zijn baard voor de helft groen is... geen gezicht...
Sinahmon:
Da's echter niet normaal. Ik vraag me af wat daar nu aan de hand is.
Waarschijnlijk is die gnoom met z'n baard in een moeras gevallen of zo,
zodat hij nu groen uitgeslagen is, en wil hij aan die vrouw met die schaar
vragen om dat ding af te knippen. En ze is waarschijnlijk weggerend om
een grotere schaar te halen, want die baard is ook wel behoorlijk groot.
Ja, dat zal het zijn. Eens verder kijken...
Octavo:
Uit een van de zijstraten zij je een figuur stappen, tussen de bende van
zes en de gnoom en barbaarse heldin in. Hij heeft een soort blaadje voor
zich hangen, dat met een leren riem om zijn nek bevestigd is. Op dit
blaadje liggen, wel het lijken broodjes, maar je bent er niet helemaal
zeker van...
Sinahmon:
Goh wat gek. Wie loopt er nou met broodjes rond? Die dingen hoor je op te
eten, of in de keuken te laten liggen tot 1) je honger krijgt, of 2) ze
net zo'n kleur krijgen als de baard van die gnoom, waarna ze een mooi
ingredient kunnen vormen voor een zalfje tegen hooikoorts.
Z'n gezicht doet me een beetje denken aan Hak-m'n-been-af Dubbli, de
antiekhandelaar in een dorpje in de buurt. Zou dat familie zijn?
Octavo:
Als je de broodjes eens nader wilt inspecteren wordt de hoofdpijn je toch
echt teveel, en het beeld verdwijnt uit de spiegel. Je ziet nu je eigen
gezicht, met licht roodomrande ogen...
Sinahmon:
Goed. Eens even nadenken. Punt een - broodjes. Ik heb honger, dus ik loop
naar de keuken en maak voor mezelf een broodje vleermuis klaar. De
vleermuis stribbelt nog wat tegen, maar na een ferme blik besluit hij
wijselijk zijn eigen bestaan op te geven voor het welzijn van de
gemeenschap, voor het grotere goed. Terwijl
ik daarmee bezig ben denk ik eens wat verder na. Ik meen me te herinneren
dat de meeste gnooms wel iets van een baard hebben, maar niet zo'n heel
erg lange - da's meer iets voor dwergen. Of, voor magiers. Een gnoomse
magier... misschien wat ongebruikelijk, maar ik hoorde laatst dat ze
tegenwoordig zelfs gorilla's in de magie trainden, dus dan kan een gnoom
ook wel. Dat zou wel iets verklaren; dan is zijn baard waarschijnlijk
groen omdat er van hem weer eens een spreuk mislukt is (een van de
nadelen van magiers, dat ze vaak niet goed weten wat ze doen), en dan
zitten die lui met knotsen achter hem aan omdat hun familie per ongeluk
ook groen geworden is. Het zou zelfs kunnen dat een of andere geschifte
magier in Ankh-Morpork alle magie uit de omgeving samentrekt om de hele
stad groen te maken!
Octavo:
Wat is er mis met groen?
Sinahmon:
Die kleur is voorbehouden aan bomen en zo, daar dienen mensen van af te
blijven. Da's onnatuurlijk.
In elk geval denk ik dat die gnoomse magier maar eens moet opzoeken, want
die weet vast meer van dit gelazer. Okee, ik teleporteer mezelf naar
Ankh-Morpork.
Wacht even, dat gaat niet, ik heb geen ketels meer. Verdraaid! Nou goed,
dan neem ik m'n bezemsteel maar. Oud maar degelijk. Ik haal dat ding
uit de hoek en bekijk hem eens. De tank zit nog redelijk vol, maar ik vul
hem toch maar even bij voor de zekerheid. Eens kijken, wat heb ik verder
nog nodig...
Hoed... heel belangrijk... ja, die heb ik op.
Lunchpakket... ik stop een paar broodjes in de zak, en doe er een halve
vleermuis bij. Dat was m'n laatste vleermuis. Laat ik m'n schepnetje
maar meenemen, dan kan ik er nog een paar vangen.
Slaapplaats... da's wat moeilijker. Ik heb nog ergens een opvouwbaar
hutje liggen, laat ik dat maar meenemen. Ik zoek het even op; het is een
kubusvormig blok hout van ongeveer een halve meter lang. Het ziet er nog
goed uit.
En, natuurlijk, wat magische spullen. Ik pak wat nuttige flesjes en
potjes, een hoopje kruiden, mijn kiezel der wijzen, en een klein
toverboekje, en wikkel dat in een juten zak. Zo, dit mag ook mee. Oh ja,
en ik moet snel nog eens wat zout halen.
Okee, ik denk dat ik alles heb. Alleen is het wel erg veel om allemaal
op een bezem te laden, dan pas ik er zelf niet meer bij. Even nadenken...
ah, ik heb een idee. Ik pak een kort stuk hout en wat kleine twijgjes,
en maak er een klein bezempje van. Nadat ik er de nodige bezweringen over
heb uitgesproken, maar ik dit met een touw vast achter mijn eigen bezem,
zodat hij er achteraan kan vliegen.
Goed, ik ben klaar om op reis te gaan.
Octavo:
Je gaat op weg, en om in ieder geval ongeveer de juiste richting te hebben
volg je de 'Vieux River'.
Sinahmon:
Duidelijk weer zo'n naam van een buitenlandse ontdekkingsreiziger. Kunnen
ze niet gewoon in normale talen schrijven? Trouwens, wie heet er nou
Vjuiks? Wat een belachelijke naam!
Octavo:
In het begin zie je onder je voornamelijk moerassige grond, met her en der
een hutje op stelten. Van sommige van die hutjes heb je het idee dat ze
bewegen... maar je ziet het nooit daadwerkelijk gebeuren.
Je komt enkele vogels tegen, en zelfs een enkele keer een hele kudde
buffalovogels. Deze vogels zien eruit als flamingo's, maar dan bruin en
wollig en met venijnige hoorns op de kop. Ze zijn echter een grote
delicatesse (zoals alles in Genua, trouwens), en bijzonder vriendelijk
(meestal). Het is de enige bekende vogelsoort die in kuddes vliegt. Ze zijn
met uitsterven bedreigd, en dat op een papiertje met uitgeknipte krante-
letters waarvan de herkomst niet te achterhalen is.
Sinahmon:
Weliswaar een delicatesse, maar een beetje moeilijk te pellen. Geef mij
maar een vleermuis. En dat ze de andere kant uit vliegen zegt op zich niet
zo gek veel, want het zijn waarschijnlijk duwvogels. Of trekvogels, of
hoe dat ook heet. Afijn, ze hebben het vast veel te warm met al dat wol,
en zoeken dus de koele zeebriesjes op. Of een herder.
Octavo:
Het enige wat aan de zwermen opvalt, is dat ze allemaal de andere kant op
gaan. Een keer zie je vaagjes in de wolken wat voorbij vliegen, even stil
houden, en dan scherp zwenken.
Sinahmon:
Wat is dat? Weer zo'n vogel? Ik maak een kleine omweg die kant langs om te
zien wat het nou eigenlijk was.
Octavo:
Je kan het niet zo best zien, maar, het lijkt een beetje op een... Nee, dat
kan niet, stenen kunnen niet vliegen, je zal het je wel verbeeld hebben.
Na een halve dag vliegen zie je uit de wolken een rotsblok op je
toevliegen. Het rotsblok wordt gevolgd door een kleiner rotsblokje, dat bij
nadere bestudering met een touw verbonden blijkt te zijn met het grote
rotsblok.
Sinahmon:
Dat is vreemd. Een steen is voor zover ik weet geen officiele inteligente
levensvorm. Nu heb ik wel van wandelende stenen gehoord, maar nog nooit
van vliegende, en als de magie uit deze streken wegtrekt zouden er juist
minder van die dingen moeten zijn.
Ik probeer eerst even of ik gedachtes kan voelen van of uit de steen. Ik
voel een sterke mate van overreding, die er voor zorgt dat het rotsblok in
de lucht blijft hangen, maar toch ook een beetje onzekerheid, zodat het
niet de ruimte in vliegt van de schildpad af.
Ik circel er eens omheen om te kijken wat het nou precies is. Hoe groot is
dit ding? Zijn het twee dezelfde soort stenen?
Octavo:
De eerste is vrij groot, de tweede een stuk kleiner. Ze lijken wel van
dezelfde soort. Op de tweede zie je enkele koffers, een mand en twee
flessen staan, op de eerste zie je een mannetje in een wit gewaad
zitten, bungelend met zijn benen over de rand. Af en toe kijkt hij eens
om naar de tweede steen, en richt dan zijn blik weer in de verte. Hij
lijkt je niet opgemerkt te hebben.
Sinahmon:
Ik vlieg voorzichtig wat naderbij, en probeer de figuur aan te spreken.
Octavo:
Hij lijkt diep in gedachten verzonken, in een soort yoga-houding, maar na
een korte duur opent hij zijn ogen, kijkt even rond, en stelt zich voor:
Llowlliffe:
Halllo! Mijn naam is LlowLliffe! Wat een fantastisch idee van u zeg, zo'n
bagage-hullpmiddell. Ik merk dat het veell minder moeite kost om zo'n
tweede, klleinere steen ervan te overtuigen in de llucht te blijven hangen,
alls all duidellijk is dat die grote het ook doet. Goed voorbeelld doet
vollgen, weet je... ideaall voor de klleinere bagage. Mag ik u uw naam
vragen?
Sinahmon:
Ik laat mijn bezems stil hangen in de lucht, en deze figuur doet hetzelfde
met z'n stenen. Dat praat wat makkelijker, en dan hoeven we niet zo op
het andere verkeer te letten. Zo'n kudde vogels wil nog wel eens tegen je
aan vliegen als je niet bent waar je was toen ze hun koers uitzetten.
"Ja hoor, dat mag," zeg ik. Interessant, denk ik bij mezelf, zo'n steen
laten zweven. Dat zit vast een stuk gemakkelijker dan een bezemsteel.
Llowlliffe:
Prima, wat is uw naam?
Sinahmon:
"Sinahmon, de Heks van Oostwik. Waarrom prraat je trrouwens zo rraarr?" in
een vage poging zijn accent na te doen, "En hoe komt het dat je afwist van
mijn idee om een extrra bezem, of rrots dus, te gebrruiken voorr bagage?
Ik ben trrouwens op weg naar Ankh-Morrporrk, om te voorrkomen dat het
magierrsgilde daar alle mensen grroen gaat toverren. Of vluchte je daarr
zelf voorr weg of zo?"
Llowlliffe:
Eh, waar zall ik beginnen? Eh, aangenaam, prettig kennis te maken. Ik
praat hellemaall niet raar, je praat zellf een beetje vreemd.
Sinahmon:
Vreemd praten? IK? kom nou...
Llowlliffe:
Bij ons in Llamedos praten we alllemaall zo.
Sinahmon:
Llamedos... daar heb ik wel eens van gehoord, geloof ik. Volgens mij maken
ze daar hele interessante muziek met stenen erin, of zo. Vloog ik daar net
overheen dan? Dat was me niet eens opgevallen.
Llowlliffe:
Enne, ik zag je iets eerder all voorbij komen op je bezem, en ik dacht, he,
dat will ik ook! En zie, het werkt. Dat ik daar nooit eerder opgekomen
ben... Magiersgillde, groen toveren? Niets van gehoord, niets van gemerkt.
Sinahmon:
Nou kijk, het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar ik merkte dus dat
de magie uit de omgeving zich terugtrok in de richting van Ankh-Morpork.
Aangezien daar zo'n achterlijk magiersgilde is, lijkt me duidelijk wat
er aan de hand is. En dat groene heb ik gezien met mijn tweede gezicht,
zeg maar.
Llowlliffe:
Ik ben op weg naar huis, maar ik ben een beetje verdwaalld. Maar vanuit
Ankh-Morpork moet ik de weg naar huis makkellijk kunnen vinden, immers,
alle wegen lleiden weg uit Ankh-Morpork... heeft u er bezwaar tegen alls ik
u zover vergezell?
Sinahmon:
Alle wegen? Wauw, dat moeten er flink wat zijn! Ik vraag me af hoe ze dat
gedaan hebben - de weg van mijn hutje naar Oostwik leidt volgens mij
helemaal niet weg van Ankh-Morpork. Gek hoor.
Nou ja, wat mij betreft mag je wel meevliegen. Het is alleen best een
eind reizen, ik hoop dat je dat niet erg vindt.
* Plotseling is er een grote radiostoring, en al het contact met de machtige
Octavo valt weg onder de enorme hoeveelheid Line Noise (voornamelijk omdat ze
de Dolby nog niet hebben uitgevonden op deze wereld). Oeps. Ik vrees dat u de
komende tien jaar niks van ons zult horen. * THE END * for now.... *
Discworld
Stories